Als Bpost er in slaagt om de Nederlandse sectorgenoot Postnl over te nemen, lijkt de weg vrij voor een fusie van de telecomdienstenleveranciers Proximus en KPN. En dat zou nog een goede zaak zijn ook.
De overname van Postnl door Bpost lijkt op een goed spoor te zitten, zolang politici zich niet al te veel bemoeien met de onderhandelingen en de gesprekken in alle rust laten doorgaan. Het is trouwens opvallend dat juist de liberale politici zoals Alexander De Croo, verantwoordelijk voor Bpost, stokken in de wielen steken door te verwijzen naar het overheidsaandeel van 40 procent. Daardoor kan Brussel nog steeds elke beslissing naar zich toe trekken.
In 2001 was het Rik Daems, ook liberaal en toen als minister verantwoordelijk voor overheidsbedrijven, die de onderhandelingen tussen Proximus (toen nog Belgacom) en KPN grotendeels torpedeerde door vroegtijdige lekken. Wie in die geschiedenis wil grasduinen beveel ik het boek aan van Jan Maarten Slagter en Patrick Bernhart: ‘De koude kermis van KPN: overmoed en onvermogen in de telecomjungle’. In hetzelfde rijtje past ook ‘La Belgacomédie’ van journalist Philippe Berkenbaum, een bijzonder vermakelijk maar tegelijk verontrustend werk over de periode toen de Nederlander Bessel Kok aan het hoofd van de Belgische telecom dienstenleverancier stond. Dat gaat wel over de tijdslijn voor 1995.
Fusie Belgacom en KPN
Vijftien jaar geleden, in de zomer van 2001, net voor de twee vliegtuigen zich in de torens van New York boorden, stond de fusie tussen Proximus en het toen armlastige en door reuze schulden geplaagde KPN hoog op de agenda. Over de naam van de gefuseerde ondernemingen waren ze het eens: KPN Belgacom zou het worden. Twistpunten waren de discussie over waar de hoofdzetel zou komen en wie de nieuwe ceo zou worden. Brussel en toenmalig topman John Goossens had het moeten worden. Toen de marktwaarde van KPN verder dook wou België echter niet langer voor een 50/50 fusie gaan en sprak het ronduit over een overname. Mede dank zij 9/11 en de trotse houding van onze noorderburen knapten de gesprekken af. En achteraf gezien was het maar beter zo. De tijd was er nog niet rijp voor.
Dat lijkt nu wel anders. KPN heeft inmiddels Base verkocht aan Telenet. Dat is dus ook geen obstakel meer. Beide telecomdienstenleveranciers kunnen ook winnen bij schaalvoordeel zodat er kosten kunnen gedrukt worden. Beide moeten ook zwaarder gaan inzetten op it-diensten. Gelukkig slepen ze op dat vlak veel minder legacy mee. Ook mobiele netwerken zijn makkelijker integreerbaar dan vijftien jaar geleden. De vaste netwerken zullen wel nog minstens vijf tot tien jaar naast elkaar blijven bestaan. Op het vlak van fibernetwerken zal Proximus eveneens nog een inhaalbeweging moeten maken, maar ook dat is niet onoverkomelijk.
Een fusie zal op korte termijn groei mogelijk wel in de weg staan, maar op lange termijn staat het sterker tegenover grote buren Deutsche Telekom en France Telecom. Zelfs communautair lijken er minder dwarsliggers dan vroeger toen in Franstalig België heel wat protest rees tegen een fusie met een staatsbedrijf van boven de Moerdijk omdat Nederlands dan de overhand zou krijgen. Dat was ook al het geval met een mogelijke fusiescenario van KLM met Sabena Airlines eind jaren tachtig.
Spannende tijden zo aan de vooravond van de voetbalwedstrijd Nederland-België. Vooraf een resultaat voorspellen is moeilijker dan ooit dezer dagen.
