Het was al meteen duidelijk dat de Italiaanse EU-voorzitter Antonio Tajani net zoals de nieuwe Italiaanse regering niet van deze wereld is én qua timing totaal geen wegwijzer was.
De vertegenwoordigers van de verschillende machtsgroepen in het Europees Parlement waren niet op zoek naar antwoorden van Marc Zuckerberg, maar meer naar eigen eer en glorie. Ik heb me meer dan een keer betrapt op vloeken en tieren omdat deze welbetaalde heren en (twee) dames hun punt helemaal niet maakten. Wat horen ze zich graag praten, wat luisteren ze niet (of maken ze geen tijd) om te luisteren naar de tegenpartij.
Glunderen
Ik zag Marc Zuckerberg steeds meer glunderen toen hij al die ep’s hoorde leuteren en zichzelf in de spotlights zetten. Arm Europa, bonken tegen de bureaucratie die het zelf belichaamt. Zuckerberg was opgetogen, herhaalde wat ie vertelde in z’n inleiding, aangevuld met wat cijfermateriaal. Facebook haalt wereldwijd 6 procent van alle advertentie-inkomsten binnen, ‘dus zijn we geen monopolie’. Achttien miljoen Europese kmo’s maken gebruik van de commerciële diensten van Facebook. En dan maakt voorzitter Guy Verhofstadt (ex-multiplepremier van België) grapjes over zijn marktwaarde op Facebook (165 euro). Hoe ver kan je van de realiteit zijn?
Het Europees Parlement wou de zitting eerst nog achter gesloten deuren houden? Komaan zeg, waarom heeft Europa niet gekozen voor een duel tussen Marc Zuckerberg en straffe madam Margrethe Vestager, de Europese commissaris die Facebook het vuur aan de schenen legt? Nu was het een schertsvoorstelling waar Europa vooral aantoonde hoe oud én vooral voorbijgestreefd deze democratie is, op krek hetzelfde niveau als de Amerikaanse collega’s. Uiteraard is het model van Zuckerberg en Facebook niet de toekomst, maar het EU-parlement en de EU-commissie zijn dat evenmin. Time for a changin’.
Om te kunnen beoordelen moet u ingelogd zijn: