Geens wilde eindelijk komaf maken met de regel dat advocaten lijvige strafdossiers enkel kunnen overpennen en toelaten dat ze ‘met hun eigen middelen, gratis en ter plaatse’ een kopie nemen van het strafdossier of stukken die ze mogen inkijken. ‘Het recht op toegang tot het dossier is een determinerend recht van de verdediging. Dat recht moet evolueren met de technologische instrumenten waarover advocaten beschikken, zoals leespennen, handscanners, draagbare kopieermachines en camera's van smartphones’, aldus de minister.
Maar de Gegevensbeschermingsautoriteit (beter bekend als de Privacycommissie) brengt een negatief advies uit. Ze doet dat omdat de wet een expliciet onderscheid maakt tussen dossiers inkijken en kopiëren. In sommige gevallen is alleen het eerste toegestaan en andere het eerste én het tweede.
Tot april vorig jaar hield elke griffie er eigen regels op na wat het kopiëren van dossiers betreft: in de ene rechtbank mocht het, in de andere niet. Sinds april is het overal verboden. Met pen en papier overschrijven mag nog wel.
Kafkaiaanse praktijk
Geen verwees naar de digitalisering van de dossiers om zijn maatregel door te drukken, maar ook bij digitale dossiers mogen advocaten geen kopies maken naar een usb-stick of het scherm fotograferen. Sommige advocaten beginnen dan het dossier luidop af te lezen en nemen alles op met een dictafoon. Veel advocaten menen dat de kafkaiaanse praktijk de ‘wapengelijkheid’ schendt tussen openbaar aanklager en advocaat.
Om te kunnen beoordelen moet u ingelogd zijn: