Video: Is België een cognitive society?

De cognitive society wordt gedefinieerd als een maatschappij met de perfecte kennis. Een maatschappij waarbij mensen allerlei informatie krijgen op het moment dat zij het willen. Op dit moment lijkt het er op dat België nog lang geen cognitive society is, maar in 2025 kan dit wel realiteit zijn. Wat biedt deze maatschappij voor mogelijkheden? Bekijk de video en lees wat de experts ervan vinden!

Volgens Joeri Arts, business development manager bij SAS komt de cognitive society langzaam op gang in België. Dit uit zich vooral in start-ups, spinoffs en initiatieven die zich bezig houden met data science en -analytics. Hij voorspelt dat onze maatschappij binnen tien jaar ‘cognitief’ is. Met deze cognitieve maatschappij kunnen organisaties tegemoet komen aan de toekomstige noden van mensen.

Als voorbeeld noemt Arts het bestellen van een pizza. ‘Als ik vroeger pizza wilde eten, belde ik de pizzeria en gingen die aan de slag. Vandaag bestaan er al apps waarmee je ‘met een druk op de knop’ pizza bestelt. In de toekomst zal je pizza geleverd worden nog voor je beseft dat je daar zin in had. Dat is de evolutie waar we tegenaan kijken. Het klinkt voor ons misschien nogal eng, maar voor de nieuwe generatie zal dit de normaalste zaak van de wereld zijn. Je noden die ingevuld worden nog voor ze bestaan. Dat is toch de ultieme droom?’ Om dit te realiseren moeten bedrijven wel hun hele business model herdenken en gaan werken vanuit big data en data analytics. Daarbij moeten bedrijven selectief zijn in wat ze willen meten en wat ze daarmee willen doen, meent Arts.

Meerwaarde

Luc Costers, VMware country manager Belgium & Luxemburg, is van mening dat een cognitive society een ideale wereld is waarbij mensen zelf bepalen welke (gemonitorde) data wordt gedeeld. Hierbij wordt de data op een juiste manier gebruikt, zodat het een meerwaarde oplevert. ‘Stel dat ik bijvoorbeeld vijftig kilometer per uur rijd, dan wil ik dat de volgende verkeerslichten op groen staan. Dat is een meerwaarde. Maar als ik bijvoorbeeld de voorbije vijf uur in mijn ‘myfitnesspal’-app niet heb ingegeven dat ik gegeten heb, en plots krijg ik 25 adressen van pizzeria’s, dan zie ik dat niet als een meerwaarde.’

Volgens Costers is er een dunne lijn tussen wat wel en niet kan. ‘Wat voor mij ideaal is, is dat niet voor iemand anders. Die kan het aanzien als schending van zijn privacy. Met andere woorden wat deel je als consument met anderen in een cognitive society?’ Als voorbeeld geeft hij een autoverzekering die werkt met een monitoring-tool in de auto’s, waarbij de premie wordt bepaald aan de hand van het (veilige) rijgedrag van bestuurders. Dit met het idee dat het goed is voor de portemonnee van bestuurders. ‘Maar stel dat de verzekeringsmaatschappij het rijgedrag van zijn klanten aan de politiediensten doorgeeft. Die weten wanneer iemand de snelheidslimiet overtreedt en kunnen boetes uitdelen. Dan hebben bestuurders wel een probleem. Dan is het delen van informatie ineens gevaarlijk’, aldus Costers.

Een andere toepassing van de cognitive society is het beïnvloeden van koopgedrag ‘Stel dat iemand een infraroodcabine heeft en plots krijgt hij de volgende boodschap van het bedrijf dat die cabine verkocht: ‘Gezien het koude weer buiten en het donkere winterweer, is het misschien de moment om een detox-kuurt te nemen in je infraroodcabine.’ De consument ziet dit niet als verkooppraatje, maar juist als nuttig advies. En een volgende keer dat hij een toestel koopt, zal hij de bedrijven selecteren die niet alleen toestellen verkopen, maar ook dergelijk advies hebben gegeven. Dat is dus hoe een bedrijf zou moeten werken. En dat is niet gemakkelijk.

Ideeën opdoen

‘België is nog lang geen cognitive society, maar in de healthcare sector zijn goede voorbeelden van cognitieve informatie te vinden. Zo worden patiënten van het OLV-ziekenhuis in Aalst, een centrum voor hartziekten en –operaties, gemonitord en gecoacht terwijl ze niet in het ziekenhuis zijn’, vertelt hij. Costers pleit voor een paar denktanks die bekijken hoe Nederland of de Verenigde Staten omgaan met de cognitive society. ‘Vanuit deze voorbeelden moeten we ideeën gaan vertalen naar een Belgische haalbare werkomgeving en kijken of dit kan uitgerold worden.’