De 2561 gevallen staan in schril contrast met de 475 van 2016. In 2015 waren er zelfs ‘maar’ 283, in 2014 277. Alleen in 2013 werden er een min of meer gelijkaardig aantal phishinggevallen opgetekend: 1772.
Hoewel het principe van phishing steeds hetzelfde blijft, passen de fraudeurs voortdurend hun werkwijze aan, zegt Febelfin. Momenteel leggen ze zich vooral toe op kleinere bedragen, en dit om zo lang mogelijk onder de radar te kunnen blijven. De voorbije jaren waren er in verhouding minder fraudeaanvallen maar viel het fraudeverlies per aanval hoger uit.
Bij phishing sturen fraudeurs meestal een e-mail in naam van een bank of een andere officiële instelling (zoals de politie of een federale overheidsdienst) om het vertrouwen van hun slachtoffer te winnen. In de mail staat dan een link die leidt naar een valse website. Op die website moet het slachtoffer dan zijn bancaire codes of wachtwoorden intikken, zogenaamd omdat hij een nieuwe bankkaart moet krijgen of omdat zijn kredietkaart gedeblokkeerd moet worden.
Febelfin wijst er op dat banken dit soort codes nooit per mail of telefoon opvragen. Als surfers vermoeden een phishingmail te hebben ontvangen, kunnen ze deze mails doorsturen naar hun bank (phishing@naam-van-de-bank.be) en naar verdacht@safeonweb.be.
Om te kunnen beoordelen moet u ingelogd zijn: