Een houdbaarheidsdatum voor softwareondersteuning?

Begin dit jaar maakte Sonos bekend dat een deel van hun ‘oudere’ producten vanaf mei 2020 geen software-updates en nieuwe functies meer krijgt. Als eigenaar van ‘oud’ Sonos-spul, dat het nog prima doet, ontving ook ik het bericht dat de software binnenkort niet meer wordt geüpdatet, waardoor deze apparaten straks niet meer kunnen samenwerken met eventuele nieuwere versies. Echt fantastisch.

Dat fabrikanten stoppen met softwaresupport is een fenomeen dat een behoorlijke impact heeft, zeker ook voor de zakelijke gebruiker. SAP wil zijn gebruikers graag allemaal naar S/4Hana laten overstappen. Voor gebruikers van de ‘oude’ erp-software dreigde de support te stoppen in 2025. Dat lijkt een ruime periode, maar gerelateerd aan de complexiteit en de omvang van de systemen is die horizon helemaal niet zover weg. Begin dit jaar liet SAP daarom weten de deadline te hebben verschoven naar 2027 en het ziet ernaar uit dat gebruikers zelfs gebruik kunnen maken van ‘extended support’ tot 2030. De belangrijkste redenen waarom SAP heeft besloten de support toch te verlengen? Pushback vanuit de SAP-gebruikersgemeenschap en het tekort aan mensen die kunnen helpen bij de transitie naar S/4Hana.

Dit is overigens niet het enige zakelijke voorbeeld. Zo kondigde Intel onlangs aan op meerdere cpu’s geen securitypatches meer uit te rollen, waardoor gebruikers noodgedwongen hardware moeten gaan vervangen.

Innovatie versus support van oude systemen

Als tech-consument is mijn eerste gedachte: waarom verkoop je mij een product dat ik na een aantal jaar kan weggooien? En niet omdat het product dan niet meer werkt, maar omdat de fabrikant eenzijdig heeft besloten dat het niet meer de moeite waard is om de software te ondersteunen. Met de digitale-innovatie-pet op klinkt het allemaal logisch: in sommige gevallen is het handiger op een compleet nieuwe technologie te bouwen om gebruikers op lange termijn te kunnen voorzien in hun behoeften. De innovatieve ideeën die organisaties verder willen ontwikkelen is niet boven op de ‘oude’ technologie te stapelen. 

Niemand zit meer op Windows XP, wat wel een briljant systeem was. En er zijn nog maar weinig mensen die met een Nokia 3310 rondlopen. We hebben namelijk allemaal een smartphone, want we willen gebruikmaken van de nieuwste features. Whatsapp is onlangs gestopt met de ondersteuning van iOS 7. Dat betekent dat gebruikers van de iPhone 4 sinds vorige maand niet meer kunnen whatsappen. Gek genoeg accepteren we dat wel als consument. 

Het nieuwe normaal

Is dit dan het nieuwe normaal? Dat we elke vijf tot tien jaar nieuwe apparatuur of software moeten aanschaffen? Als ik snel uitreken hoeveel het kost om al mijn oude Sonos-apparatuur te vervangen, kom ik al snel uit op zo’n vijftienhonderd euro. En bedankt. 

Zo wil SAP graag dat gebruikers migreren naar S/4Hana. Dwingt wel even duizenden gebruikers om over te gaan naar een ander systeem – want dat is nieuwer en beter. Dit kost bedrijven bakken met geld. En wat krijgen ze er precies voor terug? Als je overstapt van iPhone 5 naar X, weet je in ieder geval wat de extra features zijn. Maar lang niet in alle gevallen zijn de voordelen van de ‘upgrade’ evident.

Hoe lossen we dit op? Moeten slimme apparaten en software een houdbaarheidsdatum krijgen? Al dan niet fictief? Op het moment dat bedrijven een nieuw systeem aanschaffen, is dat over het algemeen voor de lange termijn. Dat er bij de leverancier of in het landschap vervolgens iets verandert, is van tevoren niet te voorzien. Maar het komt nog steeds regelmatig voor. Ik pleit er dan ook voor om dergelijke updates tegenwoordig mee te nemen in het it-budget. Niet alleen de gebruikelijke securitypatches, maar ook een grote overstap, zoals van SAP naar S/4Hana. Zo zijn bedrijven voorbereid op onvoorziene hoge kosten en kunnen ze voorkomen dat ze ineens eigenaar zijn van een afgedankt (Sonos)-systeem.