Nu we volop in lockdown gaan, duiken er alom digitale opportuniteiten op. Zijn we er ook klaar voor? Meer dan ooit willen bedrijven en burgers digitaal communiceren met de overheid, maar helaas. Ondanks zestien jaar egov awards, zijn we onlangs op de Europese ranking gedaald van plaats dertien naar achttien. Achttien! Op 27. We komen in de buurt van Roemenië en Bulgarije. Terwijl het toch de ambitie, de Key Performance Indicator zelfs, van digitaal minister Alexander Decroo was om in de top vijf te geraken.
Veel hebben de ‘digital minds’ er niet van terecht gebracht. Ook Agoria kon en kan hier blijkbaar iets aan veranderen, ondanks alle aanbevelingen, ook van verdedigers van bedrijfsbelangen, Voka of Unizo. Terwijl in Nederland de veiling van de 5G-licenties van start gaat, staan we in ons land nog nergens, buiten een paar beperkte proefopstellingen.
Nu Belgen massaal thuiswerken, ‘tiens, dat werkt ook’, duikt meer dan ooit het belang van sterke dataverbindingen op. De servers kraken onder de multiplicatie van het gebruik van data, maar het zijn vooral de kabels die knetteren. En dan blijkt dat de jarenlange verwaarlozing – men is er amper mee begonnen – van de glasvezelinfrastructuur, de ‘verglazing’ zoals ze in Nederland zeggen, amper vooruitgang heeft gemaakt. In Nederland timmert men er al minstens tien jaar aan. Geen wonder dat het vierde staat in de recente Europese Index. Vierde! Veertien plaatsen voor België. Het is een schande.
Laten we nu dus in deze penibele tijden meteen werk maken van een sterk ‘digitaal plan 2025’ waarin we voluit inzetten op een degelijke infrastructuur, sterke overheidsdiensten voor burgers, maar ook voor justitie, notarissen, advocaten, architecten en zeker voor de gezondheidssector waarbij elke burger zijn patiëntendossier op elk moment kan inkijken.
Het kan, want de productiviteit bij de overheid zou met rasse schreden vooruit moeten gaan nu er geen nutteloze en overbodige meetings meer worden georganiseerd.
Corona is een wake-upcall. Never waste a good crisis. Het is nu of nooit.
Het is “dood”-jammer (wat een pijnlijke woordspeling) dat Corona – en de vele doden, die dat virus maakt – nodig was om ons eindelijk wakker te schudden. Hopelijk maakt men er – eens de pandemie bedwongen – werk van en gaat men op dat moment niet doodleuk over tot “de orde van de dag” en … blijft alles zoals het was. Luc, blijf op die nagel kloppen! We moeten het ijzer smeden, terwijl het heet is en … op dit ogenblik staat het roodgloeiend. Go, go, go!!!